Właściwości lecznicze rośliny owsa

Słomka owsiana i suche wierzchołki owsa

Słomka owsiana – lub suszone wierzchołki owsa – dostarczają dużo, smacznego pożywienia, szczególnie w formie herbaty. Aby zebrać słomę owsianą, należy ściąć górną połowę do trzech czwartych rośliny, gdy jest jeszcze zielona i żywa, zaraz po zebraniu mlecznych nasion owsa.

Dokładnie wysusz słomę owsianą i posiekaj ją na małe, łatwe do opanowania kawałki. Czasami używam ostrych, mocnych nożyc kuchennych i siekam suche zioło oglądając film lub rozmawiając z przyjaciółmi – to długi, powolny proces. Prawdę mówiąc, często kupuję słomę owsianą. Jeśli zdecydujesz się zrobić to samo, poszukaj renomowanych firm zajmujących się sprzedażą hurtową ziół (patrz „Nasiona, zioła i źródła lecznicze” na stronie 19), ponieważ jakość może się bardzo różnić. Dobra suszona słoma owsiana powinna być jasnozielona, a nie brązowa lub żółtawa.

Po wysuszeniu, możesz zrobić herbatę ze słomy owsianej lub wierzchołków owsa poprzez standardowy napar, wywar lub super napar. Aby wydobyć minerały – główny powód używania słomy owsianej – te ostatnie metody sprawiają, że napój jest znacznie mocniejszy. (Zobacz przepisy na Nutri-Tea na stronie 18 i Oat Chai na stronie 19.) Możesz również dodać słomę owsianą do bulionu (trawa jest zbyt twarda, aby ją zjeść, więc odcedź ją) lub użyć proszku jako suplementu.

Jednorazowo, słoma owsiana zawiera około 3 razy więcej wapnia, 4 razy więcej magnezu i 67 razy więcej krzemionki niż płatki owsiane. To sprawia, że słoma owsiana jest szczególnie dobra dla kości, zębów, włosów, skóry, paznokci i ogólnego dobrego samopoczucia, gdy jest spożywana regularnie przez długi okres czasu. Nawet jeśli słoma i suche wierzchołki nie są tak odżywcze dla układu nerwowego jak mleczne nasiona owsa, wapń i magnez nadal oferują pośrednie korzyści dla układu nerwowego. Dobrze komponują się one z innymi substancjami odżywczymi, takimi jak pokrzywa, skrzyp, liść fiołka i lucerna. Stosuj słomę owsianą lub suszone wierzchołki jako zioła wspomagające w aromatycznych mieszankach herbacianych, gdzie ich lekki, słodki, sianowaty smak uzupełnia i gruntuje bardziej aromatyczne zioła, takie jak trawa cytrynowa, mięta koreańska i anyż hyzop.

Ziarno owsa

Większość z nas nie zbiera własnych ziaren owsa w domowym ogrodzie. O wiele łatwiej, praktyczniej i ekonomiczniej jest kupić je w sklepie.

Większość naszych współczesnych zastosowań owsa wywodzi się ze starożytnego wykorzystania ziarna, kiedy było ono postrzegane jako nieco muliste pożywienie dobre na rekonwalescencję, ogólne odżywienie i dobre samopoczucie. Owies po raz pierwszy pojawił się w greckich i rzymskich tekstach, w tym De Materia Medica autorstwa Dioscoridesa, który stosował owsiany kleik jako okład i owsiankę dla zdrowia jelit, a także jako krem na kaszel. Niemiecka lekarka i mistyczka Hildegarda von Bingen napisała w Physica, że ciepły owies „jest zarówno bogatym, jak i zdrowym pożywieniem dla zdrowych ludzi.”

Dzisiaj wiadomo, że owies jest bogaty w błonnik i zawiera inne korzystne związki, takie jak beta-glukany, które pomagają poprawić zdrowie serca, zmniejszyć poziom cholesterolu i obniżyć poziom cukru we krwi. Miejscowo, płatki owsiane mają właściwości łagodzące i kojące. Można je stosować jako mokry okład, delikatny peeling do twarzy, balsam lub dodać do kąpieli, aby ukoić swędzącą, podrażnioną skórę.

Wątpliwości zdrowotne

Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie części rośliny owsa są bezpieczne i dobrze tolerowane przez większość ludzi. Główne obawy dotyczące bezpieczeństwa dotyczą osób z celiakią, alergiami na gluten i uczuleniami na gluten. Badanie z 2002 roku opublikowane przez National Center for Biotechnology Information nie wykazało żadnych negatywnych skutków długotrwałego spożywania owsa przez osoby z celiakią. Owies nie zawiera glutenu, ale posiada białko o podobnej strukturze zwane „aweniną”. To powiedziawszy, płatki owsiane i ziarna owsa mogą być zanieczyszczone glutenem, ponieważ pola upraw żywności i sprzęt do przetwarzania są często wspólne z pszenicą. Na szczęście, jako zioła lecznicze, rzadko stanowi to problem przy produkcji słomy owsianej i mlecznego owsa.

.