Surprising Mechanism Behind Sertraline’s Short-Term Benefit

Gdy istnieje kliniczna niepewność, czy leki przeciwdepresyjne powinny być przepisywane w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej, obecność objawów lękowych może wskazywać na zwiększoną szansę na uzyskanie korzyści, jak wykazało badanie z randomizacją.

W grupie 550 pacjentów podstawowej opieki zdrowotnej z łagodnymi do ciężkich objawami depresji, sertralina (Zoloft) nie zmniejszyła objawów depresji po sześciu tygodniach w porównaniu z placebo, mierzonych za pomocą 9-temowego Kwestionariusza Zdrowia Pacjenta (skorygowana różnica proporcjonalna 0.95, 95% CI 0,85-1,07, P=0,41), donosi Gemma Lewis, PhD, z University College London w Anglii, i współpracownicy.

Jednakże wystąpiła łagodna poprawa w zakresie objawów depresji w 12 tygodniu, z 13% zmniejszeniem punktacji PHQ-9 (różnica 0.87, 95% CI 0,79-0,97) jako wynik wtórny, autorzy napisali w Lancet Psychiatry.

Analizy wtórne wykazały również, że sertralina była związana ze zmniejszeniem objawów lękowych w 6 tygodniach i 12 tygodniach w porównaniu z placebo, a także poprawą funkcjonowania i samooceny zdrowia psychicznego, zauważyli.

„Nasze ustalenia wspierają przepisywanie leków przeciwdepresyjnych SSRI w szerszej grupie uczestników niż wcześniej sądzono, w tym u osób z łagodnymi lub umiarkowanymi objawami, które nie spełniają kryteriów diagnostycznych dla depresji lub zaburzeń lękowych, zwłaszcza gdy obecne są objawy lękowe, takie jak zamartwianie się i niepokój” – powiedział Lewis w e-mailu do MedPage Today.

Zoloft, czyli chlorowodorek sertraliny, jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zatwierdzonym przez FDA w latach 90. do leczenia depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i zaburzeń lęku społecznego, między innymi. Jednak większość badań wspierających jego stosowanie dotyczy pacjentów w warunkach ambulatoryjnych, a nie w podstawowej opiece zdrowotnej.

Ta próba, która przyjmuje „podejście rozproszone”, sugeruje, że szersza i bardziej niejasno zdefiniowana populacja podstawowej opieki zdrowotnej może odnieść korzyści z leków przeciwdepresyjnych, co jest ważne, biorąc pod uwagę, że podstawowa opieka zdrowotna jest największym miejscem leczenia depresji i lęku, napisała Brenda Penninx, PhD, z Vrije Universiteit w Amsterdamie, w towarzyszącym artykule redakcyjnym.

Penninx przestrzegła jednak przed nadmiernym przepisywaniem leków przeciwdepresyjnych, zwłaszcza że całkowite rozmiary efektów stwierdzonych w tym badaniu były niewielkie, a badacze nie zbadali długoterminowych skutków stosowania sertraliny. Wyniki nie oznaczają, że klinicyści powinni omijać alternatywy dla leczenia farmakologicznego, takie jak psychoterapia, dodała.

Długotrwałe stosowanie leków przeciwdepresyjnych, które wielu pacjentów kontynuuje przez kilka miesięcy lub nawet lat po uzyskaniu remisji, wiąże się z „niepokojącymi efektami ubocznymi”, takimi jak dysfunkcja seksualna, przyrost masy ciała i dysregulacja metaboliczna, które świadczeniodawcy powinni brać pod uwagę przy rozważaniu przepisywania SSRI, zauważyła.

„W procesie farmakoterapii przerwanie przyjmowania leków przeciwdepresyjnych zasługuje na tyle samo uwagi klinicznej, co rozpoczęcie przyjmowania leków przeciwdepresyjnych”, napisała Penninx.

Tzw. „próba PANDA” Lewisa i współpracowników objęła dorosłych pacjentów ze 179 ośrodków podstawowej opieki zdrowotnej w czterech miastach w Anglii, którzy mieli jakikolwiek poziom objawów depresji w ciągu ostatnich dwóch lat, i którzy nie byli pewni (wraz ze swoimi dostawcami) co do potencjalnych korzyści z używania leków przeciwdepresyjnych. Warto zauważyć, że niektórzy uczestnicy zostali zrekrutowani poprzez przegląd dokumentacji klinicznej i nie byli w związku z tym aktualnymi pacjentami lub osobami poszukującymi leczenia. Pozostali zostali skierowani przez swoich lekarzy pierwszego kontaktu.

Pierwotną miarą depresji był kwestionariusz PHQ-9, do oceny lęku użyto kwestionariusza 7-Item Generalized Anxiety Disorder Assessment, a funkcjonalność i stan zdrowia psychicznego oceniano za pomocą kwestionariusza 12-Item Short-Form Health Survey.

Pacjentów przydzielono do doustnego przyjmowania sertraliny w dawce 50 mg lub placebo podawanego codziennie przez tydzień, a następnie dwa razy dziennie przez okres do 11 tygodni. Pacjenci mogli zwiększyć dawki do trzech razy dziennie po sześciu tygodniach, jeśli skonsultowali się ze swoimi lekarzami, chociaż ponad 90% pacjentów pozostało na dawkach 100 mg, Lewis said.

Overall, pacjenci byli w średnim wieku 40 lat i 59% było kobietami. W obrębie kohorty, 54% spełniało kryteria dla depresji, 46% spełniało kryteria dla lęku, a 30% spełniało kryteria dla obu. Niektórzy pacjenci (15%) nie spełniali kryteriów dla żadnego schorzenia. Zdecydowana większość (80%) pacjentów zgłaszała wcześniejsze występowanie depresji.

Nie stwierdzono związku między czasem trwania depresji w linii podstawowej a objawami depresji w ciągu sześciu tygodni (różnica 1,08, 95% CI 0,96-1,22, P=0,19), nie było też dowodów wskazujących na to, że na odpowiedź na leczenie wpływało nasilenie lub czas trwania depresji, chociaż analizom tym brakowało mocy statystycznej.

Wystąpiły dwa zdarzenia niepożądane w grupie placebo i trzy w ramieniu sertraliny, z których jedno dotyczyło myśli samobójczych i zostało sklasyfikowane jako „prawdopodobnie związane z badanym lekiem”, powiedział Lewis.

Ale użycie niepewności klinicznej jako kryterium wejścia tworzy populację podobną do tej, która obecnie otrzymuje leki przeciwdepresyjne, jest również możliwe, że pacjenci z niewielką liczbą objawów depresji z mniejszym prawdopodobieństwem zareagują na leki przeciwdepresyjne, zmniejszając efekt leczenia, podali autorzy. Może to również oznaczać, że pacjenci z ciężką depresją są niedostatecznie reprezentowani w badaniu, dodali. Używali oni również samodzielnie zgłaszanych miar objawów zdrowia psychicznego zamiast skal ocenianych przez obserwatora, takich jak Skala Depresji Hamiltona. Wreszcie, sertralina mogła mieć wpływ na depresję zbyt mały, aby można go było wykryć w badaniu tej wielkości.

.