Sir Henry Segrave, (ur. 22 września 1896 r., Baltimore, Md., USA – zm. 13 czerwca 1930 r., Lake Windermere, Westmorland, Eng.), urodzony w USA angielski kierowca samochodowy i motorowodny, który ustanowił trzy światowe rekordy prędkości lądowej.
Edukowany w Eton i Sandhurst, Segrave służył w Królewskich Siłach Powietrznych podczas I wojny światowej. Podczas wojny zainteresował się wyścigami samochodowymi dzięki wizycie na torze Sheepshead Bay, Long Island, N.Y.. Wygrał Grand Prix Francji (1923) i Grand Prix San Sebastian (1924) w Hiszpanii, w którym jako pierwszy zawodnik założył kask. Wygrał także 200-milowy (322-kilometrowy) wyścig w Brooklands w Anglii (1921, 1925 i 1926) i brał udział w wielu wyścigach na wzgórzach i próbach prędkości od 1914 do 1927.
W 1926 roku po raz pierwszy pobił rekord prędkości lądowej, jadąc Sunbeamem z prędkością 152,33 mil/h (mil na godzinę). 29 marca 1927 roku w Daytona, Fla., prowadząc 1000-konnego Sunbeama z silnikiem lotniczym z I wojny światowej, został pierwszym kierowcą, który przekroczył prędkość 200 mil/h (320 km/h) i ustanowił nowy rekord 203,79 mil/h (327,97 km/h). Trzeci rekord 231,44 mil/h (372,48 km/h) ustanowił w marcu 1929 roku.
Segrave rozpoczął wyścigi łodzi motorowych w 1927 roku, wygrywając Międzynarodowe Mistrzostwa w Miami, Fla. w 1928 roku. Natychmiast po ustanowieniu rekordu prędkości 85,8 węzła, został śmiertelnie ranny, gdy jego łódź – płynąca z prędkością ponad 86 węzłów – rozpadła się, prawdopodobnie po uderzeniu w gałąź drzewa. W 1928 r. ukazała się jego książka „The Lure of Speed”. Został pasowany na rycerza w 1929 roku.
.
Dodaj komentarz