Medycyna chińska a medycyna zachodnia
W swojej książce The Web That Has No Weaver: Understanding Chinese Medicine, Ted Kaptchuk przedstawia doskonałą ilustrację konceptualnych różnic pomiędzy chińskimi i zachodnimi modelami medycyny. Używa następującego hipotetycznego przykładu, aby odróżnić schematy myślowe praktyka medycyny chińskiej od praktyka medycyny zachodniej.
Rozważmy, jeśli chcesz, osobę, która przedstawia swojego lekarza z skargami na bóle brzucha. Ten pacjent może być początkowo poproszony o serię pytań mających na celu określenie natury i możliwe źródło jego bólu. Jeśli odpowiedzi na te pytania nie wskazywałyby na jasne, specyficzne źródło, można by przeprowadzić badanie diagnostyczne; na przykład lekarz mógłby zlecić prześwietlenie przewodu pokarmowego lub wykonać badanie endoskopowe. Zaobserwowanie pojedynczej zmiany w okolicy antralnej żołądka potwierdziłoby rozpoznanie choroby wrzodowej.
Perspektywa zachodnia
Z perspektywy medycyny zachodniej ten pacjent byłby postrzegany jako zasadniczo zdrowa osoba z konkretnym problemem – mianowicie z chorobą wrzodową. Jego problem nie wyróżnia go w żaden sposób; w rzeczywistości szacuje się, że 10 procent męskiej populacji w Stanach Zjednoczonych doświadczyło choroby wrzodowej. W teorii, nieograniczona liczba ludzi mogłaby mieć ten sam stan, a każdy z nich byłby postrzegany jako należący do tej samej dużej grupy – zasadniczo zdrowych ludzi z chorobą wrzodową.
Zindywidualizowane podejście medycyny chińskiej
Praktyk medycyny chińskiej mógłby również rozpocząć od serii pytań podczas badania tego pacjenta. Zamiast jednak próbować zawęzić przyczynę bólu brzucha do jednego konkretnego źródła, lekarz medycyny chińskiej próbowałby odkryć jak najwięcej źródeł bólu brzucha, odkrywając wszystkie fizjologiczne okoliczności, które mogłyby go otaczać. Na przykład, ból żołądka może reagować inaczej na zimny kompres niż na nacisk fizyczny. Może być złagodzony przez jedzenie, lub jedzenie może pogorszyć sytuację. Ten konkretny pacjent może mieć tłusty żółty nalot na języku, podczas gdy inny pacjent może nie mieć żadnego nalotu na języku.
Teoretycznie, trzech różnych pacjentów z samotnymi zmianami na ich żołądkach może otrzymać trzy zupełnie różne diagnozy. Chiński lekarz mógłby zdiagnozować wilgotne ciepło wpływające na śledzionę u jednego, niedobór Yin wpływający na żołądek u drugiego i dysharmonię wątroby atakującej śledzionę u trzeciego – trzy różne sytuacje wymagające trzech różnych metod leczenia.
Z punktu widzenia zachodniej medycyny, choroba jest wydarzeniem, które można oddzielić od pacjenta. Jest to coś, co pacjent ma. Tak więc, dowolna liczba pacjentów może również mieć choroby i być traktowane w podobny sposób.
W medycynie chińskiej, jednak, choroba nie jest postrzegana jako coś, co pacjent ma. To jest coś, że pacjent jest. Choroba, z chińskiego punktu widzenia, jest brak równowagi w istocie pacjenta. Nie ma odizolowanego, samoistnego, oddzielnego bytu zwanego „chorobą”. Jest tylko cała osoba, której funkcje ciała mogą być zrównoważone lub niezrównoważone, harmonijne lub dysharmonijne. Zrozumienie natury braku równowagi jest celem diagnozy, podczas gdy przywracanie równowagi jest celem leczenia.
Który model jest lepszy?
Odpowiedź brzmi „żaden z nich”. Potrzebujemy zarówno zachodniej, jak i chińskiej medycyny. Im szybciej zintegrujemy obie w uniwersalnym podejściu do uzdrawiania i leczenia, tym zdrowsi i mądrzejsi będziemy wszyscy.
Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak możesz skorzystać ze zintegrowanego podejścia do swojego zdrowia, skontaktuj się z Mosher Health w Poway, obsługującym społeczności w całym North County i reszcie San Diego, dzisiaj.
.
Dodaj komentarz