Pozycje

Pozycje w koszykówce to pięć pozycji:

1. Point Guard
2. Shooting Guard
3. Small Forward
4. Power Forward
5. Center

Point Guard

Punktowy obrońca, znany również jako „1”, jest generałem zespołu i najlepszym ball handlerem w drużynie. Jego zadaniem jest rozdawać asysty, ale także zwiększyć wydajność zespołu. Niektórzy z największych point guardów w NBA w ciągu ostatnich 10 lat to Jason Kidd, Magic Johnson i Steve Nash. Inne przykłady to Derek Fisher, Chauncey Billups, Tony Parker, Rajon Rondo, Chris Paul, John Stockton, Deron Williams, Derrick Rose. Przykłady graczy wcześniej w historii ligi są Oscar Robertson , Bob Cousy i Gail Goodrich . Point guard jest zazwyczaj najmniejszym graczem w swojej drużynie. Na poziomie NBA, większość point guard są 6 stóp (1,83 m) do 6 stóp 3 cale (1,91 m). Godne uwagi wyjątki obejmują Magic Johnson z Lakers, który jest NBA najwyższy strażnik punkt kiedykolwiek grać na pozycji, na 6 stóp 9 cali (2,06 m), dziś najwyższy gracz, który sporadycznie gra point guard jest Lebron James , na 6 stóp 8 cali (2,03 m), ale najwyższy wymieniony strażnik punkt dziś jest Tracy McGrady , na 6 stóp 8 cali (2,03 m). Wiele rookies rozpocząć swoją karierę NBA jako strażników punktowych, a następnie przejść do innych ról later.

Shooting guard

The shooting guard, znany również jako „2”, jest zazwyczaj najlepszym strzelcem zespołu. Jakość strzelca strażnik powinien być w stanie konsekwentnie hit 20-foot (6-metrowy) strzałów skoków. Poza tym, że jest w stanie strzelać piłkę, strzelcy muszą mieć dobre umiejętności obsługi piłki, ponieważ muszą być w stanie stworzyć własne strzały z dryblingu. Jak shooting guards mają bardzo szeroki zestaw umiejętności, powinny one również być w stanie zrobić dobre podania. shooting guard musi być w stanie oddawać długie strzały, w okolicach linii trzypunktowej. Typowi shooting guardowie w NBA mają od 1,91 m (6 stóp 3 cali) do 2,01 m (6 stóp 7 cali). Istnieją jednak wyjątki. Na przykład Allen Iverson, który gra jako point guard i shooting guard, ma tylko 5 stóp 10 cali (1,78 m) wzrostu. Nate Robinson, który również gra na tej pozycji, ma tylko 5 stóp 9 cali (1,75 m) tall.

Kobe Bryant, Dwyane Wade, Lebron James, Manu Ginobili, Brandon Roy i Andre Iguodala są przykładami strażników strzelania w NBA. Iguodala jest na tyle duży, że gra również na pozycji small forward. Prawdopodobnie najlepszymi shooting guardami w historii NBA są Kobe Bryant i Michael Jordan. Innymi godnymi uwagi przykładami są Reggie Miller, Richard Hamilton, Ray Allen, Jason Richardson, Joe Johnson, Ben Gordon,Vince Carter, Monta Ellis, Kevin Martin i Jerry West.

Mały napastnik

Mały napastnik, znany również jako „3”, jest zazwyczaj nieco krótszy, szybszy i szczuplejszy niż napastnicy i centrzy. Tak więc, w NBA, małych napastników zakres od 6 stóp 5 cali (1.96 m) do 6 stóp 11 cali (2.11 m). The small forward position is considered to be perhaps the most versatile of the main five basketball positions, due to the nature of its role, which is sometimes similar to that of a power forward, and other times more resembles the role of a shooting guard. The small forward i shooting guard pozycje są często wymienne.

Small forwards mają różne bronie, takie jak szybkość i siłę wewnątrz. Jeden wspólny wątek między wszystkimi rodzajami małych napastników jest zdolność do „dostać się do linii”, to znaczy, mieć przeciwnych graczy nazywa się za popełnianie fauli fotografowania przeciwko nim, jak faule są często nazywane na obronie, gdy ofensywnych graczy „wziąć piłkę ciężko” do kosza, to jest, aby agresywnie próbować post-up gry, lay-ups, lub slam dunks. Dlatego też celne strzelanie fauli jest niezbędną umiejętnością dla małych skrzydłowych, z których wielu notuje dużą część swoich punktów z linii fauli. Mali skrzydłowi powinni być w stanie zrobić na boisku po trochu wszystkiego. Przykładami są Carmelo Anthony z New York Knicks, Paul Pierce z Boston Celtics, Danny Granger z Indiana Pacers, Hedo Turkoglu z Orlando Magic i Kevin Durant z Oklahoma City Thunder. Larry Bird z Boston Celtics i Scottie Pippen z Chicago Bulls są przykładami wcześniejszych graczy w historii ligi na tej pozycji.

Power forward

Znany również jako „4” pozycja i skrót „PF”, power forward odgrywa rolę podobną do centrum, w dół w „post” lub „niskie bloki”. Jest również określana jako pozycja „post”. W ataku może grać tyłem do kosza lub ustawiać się na mid-range jump shots. W obronie gra pod koszem w obronie strefowej lub przeciwko przeciwnikowi w obronie man-to-man. Typowe NBA power forwards są 6 stóp 9 cali (2,06 m) do 6 stóp 11 cali (2,11 m) wysoki, choć niektóre power forwards, jak 6 stóp 5 cali (1,96 m) Charles Barkley, zrekompensował brak wysokości z wyjątkowym luzem i siły. Największy power forwards wszech czasów obejmują Bob Pettit, Tim Duncan, Karl Malone, Dennis Rodman, Dirk Nowitzki i Kevin Garnett. Popularnymi All-Star power forwardami są dziś: New York Knicks – Amar’e Stoudemire, Chicago Bulls – Carlos Boozer, Memphis Grizzlies – Zach Randolph, Los Angeles Lakers – Pau Gasol i Lamar Odom, Golden State Warriors – David Lee, Miami Heat – Chris Bosh, New Orleans Hornets – David West. Bardzo rzadko spotyka się power forwardów strzelających za 3 punkty, ale Dirk Nowitzki i Peja Stojakovic z Dallas Mavericks, Kevin Love z Minnesota Timberwolves, Ersan Ilyasova z Milwaukee Bucks i Rashard Lewis z Washington Wizards specjalizują się w tej dziedzinie.

Centrum

Centrum, określane również jako „5” lub „pivot”, zazwyczaj gra w pobliżu linii podstawowej, blisko kosza (określane jako „bottom of the key” lub „low post”). Najwyższy gracz jest najprawdopodobniej przypisany do pozycji centrum, z typowymi centrami NBA jest około 7 stóp (2,13 m) wysokości, choć Chuck Hayes wypełnił tę rolę na 6 stóp 6 cali (1,98 m), a NBA Hall of Famer Wes Unseld wypełnił tę rolę, będąc 6 stóp 7 cali (2,01 m). Nieliczni są znacznie wyżsi, jak 7 stóp 6 cali (2,29 m) Yao Ming. Center zazwyczaj zdobywa punkty „nisko, w pomalowanym” (blisko kosza, w kluczu). Centrzy przyczyniają się do zespołu, używając swojej budowy ciała i umiejętności do zdobywania punktów blisko kosza, a także zarówno zbierania zbiórek, jak i „ustawiania picków” w grach pick and roll. Niektórzy centrzy, tacy jak Mehmet Okur, mogą być dobrymi strzelcami obwodowymi, którzy mogą odciągnąć od kosza dobrego centra zbierającego i blokującego strzały.

While pozycja centrum pozostaje kluczową pozycją, zakres pozycji przeszedł z klasycznych „z powrotem do kosza” graczy, takich jak Tim Duncan, Shaquille O’Neal, i Yao Ming, do atletycznych napastników, które mogą zdominować pozycję ze względu na ich atletyczną sprawność, umiejętności obronne, lub niedopasowanie zdolność do strzelania z wysokiej pozycji, takich jak Dwight Howard i Amare Stoudemire. Szybkie tempo gry w stylu „Run and Gun” trenerów takich jak Mike D’Antoni wymaga mniej tradycyjnej gry centrów, a więcej stylu „up and down the court”. Lata 90-te mogą być ostatnimi, które widzieliśmy z „Back to Basket” Center -Hakeem Olajuwon, David Robinson, Patrick Ewing i Shaquille O’Neal.

Andrew Bogut z Milwaukee Bucks, Andrea Bargnani z Toronto Raptors, Kendrick Perkins z Oklahoma City Thunder, Mehmet Okur z Utah Jazz, Yao Ming z Houston Rockets, Shaquille O’Neal z Boston Celtics, Marc Gasol z Memphis Grizzlies, Greg Oden z Portland Trail Blazers, Andrew Bynum z Los Angeles Lakers, Brook Lopez z New Jersey Nets, Dwight Howard z Orlando Magic i Joakim Noah z Chicago Bulls to przykłady obecnych centrów w NBA. Wilt Chamberlain, Bill Russell, Kareem Abdul-Jabbar, Bill Walton, Willis Reed, Hakeem Olajuwon i George Mikan są uważane za all-time greats na pozycji center.

Note

Punkt i shooting guard pozycje są knon jako Back court (GUARDS). Frontcourt to napastnicy z centrem.