Tradycyjny sport polo jest rozgrywany z prędkością na dużym polu trawy do 300 jardów długości na 160 jardów szerokości, przybliżony obszar dziewięciu boisk do futbolu amerykańskiego. Każdy zespół polo składa się z czterech jeźdźców i ich wierzchowców, które mogą być mieszane zespoły zarówno mężczyzn jak i kobiet.
Każda pozycja przypisana do gracza ma pewne obowiązki:
NUMER JEDEN
Ten gracz jest najbardziej ofensywnie zorientowany pozycji na polu. Pozycja Numer Jeden zazwyczaj osłania Numer Cztery drużyny przeciwnej.
NUMBER TWO
Ten zawodnik ma ważną rolę w ofensywie, albo biegnie i zdobywa bramki, albo podaje do Numeru Jeden i wchodzi za nim. Defensywnie, będzie osłaniał Numer Trzy drużyny przeciwnej, zazwyczaj najlepszego zawodnika drużyny przeciwnej.
LICZBA TRZECIA
Ten zawodnik jest liderem taktycznym i musi być długim silnym uderzeniem, aby podawać piłki do Numeru Dwa i Numeru Jeden, jak również utrzymywać solidną obronę. Najlepszym graczem w drużynie jest zazwyczaj gracz numer trzy, zazwyczaj posiadający najwyższy handicap.
LICZBA CZWARTA
Ten gracz jest głównym obrońcą. Mogą poruszać się w dowolnym miejscu na boisku, ale zazwyczaj starają się zapobiec zdobyciu punktów. Nacisk na obronę przez Numer Cztery pozwala Numerowi Trzy próbować więcej ofensywnych zagrań, ponieważ wiedzą, że będą kryci, jeśli stracą piłkę.
.
Strategiczne zagrania w polo opierają się na „linii piłki” wyimaginowanej linii stworzonej przez piłkę, gdy podróżuje w dół pola. To zmienia się za każdym razem piłka zmienia kierunek. Linia piłki” definiuje zasady dla graczy, aby bezpiecznie zbliżyć się do piłki i zapobiec poważnym obrażeniom graczy i ich koni. Pewna ilość odległości musi być ustalona, aby przekroczyć linię i uzyskać dostęp do piłki. Jeśli zostanie to zrobione w niebezpieczny sposób, zostanie orzeczony faul. Zawodnik musi wykonać bezpieczny „zjazd” lub „uderzenie”, aby umieścić swojego konia po właściwej stronie linii, lub może wziąć młotek na „bliską stronę” (lewą stronę konia). Gracz może „uderzyć” innego gracza tylko wtedy, gdy oba ich konie podróżują z tą samą prędkością i są ramię w ramię.
Polo musi być rozgrywane praworęcznie.
Gra trwa około dwóch godzin i składa się z czterech do sześciu 7-minutowych chukkerów, pomiędzy lub podczas których gracze zmieniają wierzchowce. Każdy gracz przyprowadzi jednego konia na każdy chukker i jednego do trzech „zapasowych” koni, które stoją na uboczu w przypadku, gdy koń gracza się zmęczy.
Na koniec każdego 7-minutowego chukkera, gra jest kontynuowana przez dodatkowe 30 sekund lub do momentu zatrzymania gry, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Między kolejnymi chukkerami jest czterominutowa przerwa i dziesięciominutowa połowa czasu gry. Gra jest ciągła i jest zatrzymywana tylko w przypadku kar, uszkodzeń sprzętu lub kontuzji konia lub zawodnika. Celem jest zdobycie bramki przez uderzenie piłki między słupkami bramki, bez względu na to, jak wysoko w powietrzu. Jeśli piłka przeleci poza bramkę, drużyna broniąca ma prawo do darmowego „wbicia” piłki z miejsca, w którym piłka przekroczyła linię bramkową, dzięki czemu piłka wraca do gry. Po strzeleniu każdego gola drużyny zmieniają końcówki, aby uwzględnić wszelkie przewagi.
Podczas połowy meczu widzowie są zapraszani na boisko, aby wziąć udział w tradycji polo zwanej „tupaniem w skarpy”, która rozwinęła się, aby nie tylko pomóc zastąpić kopce ziemi (skarpy), które są rozdarte przez kopyta koni, ale aby dać widzom możliwość spacerowania i nawiązywania kontaktów towarzyskich.
Gracze, którym dziko kibicowałeś w ostatnią niedzielę, mogą być w przeciwnych drużynach w tym tygodniu. Właściwie, drużyny są tworzone przez to, jak gracze są oceniane (poziomy umiejętności, zwane celami, biegną od -2 do 10). Kiedy drużyny są tworzone, celem jest, aby były one tak samo dopasowane. Gracz jest wybrany nie przez jego lub jej urok, ale tak suma ocen jest równa w obu zespołach.
Aby zrozumieć polo jeszcze lepiej, tutaj jest quickie kurs języka, aby pomóc Ci cieszyć się mecz lub po prostu pojawiają się być know-it-all.
Cały punkt meczu jest wallop piłkę w jedną stronę na polu, a następnie z powrotem w drugą. Piłki, które są około trzech i pół cala średnicy, ważą cztery i pół uncji. Są one wykonane z twardego drewna lub tworzywa sztucznego.
Jest to manewr obronny na polu, które jest całkiem legalne i jest jednym z niewielu ruchów kontaktowych dozwolone. Gracz próbuje zrujnować przeciwnika bieg z piłką, uderzając jego konia przed innym graczem. To uderzenie, które może powodować zgrzytanie zębów, jest regulowane przez kąt, pod jakim napastnik próbuje je wykonać. Nigdy nie może być większy niż 45 stopni, a im szybciej biegną konie, tym mniejszy kąt. Jest to oczywiście szorstki jeden dla umpires do wywołania, jak również.
Polo mecze są podzielone na sześć okresów gry zwanych chukkers (Anglicy nazywają je chukkas), każdy trwający siedem minut. Na zakończenie okresu lub meczu rozbrzmiewa gwizdek lub klakson. Jeśli po szóstym chukkerze wynik pozostaje remisowy, mecz jest kontynuowany do siódmego chukkera, dopóki nie zostanie ustalony wynik.
Pomiędzy trzecim a czwartym chukkerem istnieje stara tradycja polo polegająca na tupaniu divotów. Divoty to kawałki trawy na polu gry, które konie wyrwały. Dziury mogą powodować złe odbicia piłki i inne problemy podczas gry, więc w pewnym momencie ktoś miał jasny pomysł, aby uzyskać fanów z trybun, aby naprawić field.
Regulacja pole polo jest 300 jardów przez 160 jardów. Istnieje wiele rodzajów traw używanych, i jak golf, wiele badań idzie do opracowania specjalnych hybryd. Pole otoczone jest krótką drewnianą granicą zwaną deskami. Koń i jeździec mogą wyjść poza deski podczas gry, ale jeśli piłka to zrobi, jest poza granicami i gra się zatrzymuje.
W terminologii polo, jest to słowo o wielu znaczeniach. Fizycznie, to te dwa słupki na każdym końcu pola, które gracze wciąż próbują wbić piłkę przez. Są one ustawione w odległości ośmiu jardów od siebie i szybko runą, jeśli zostaną uderzone przez konia lub jeźdźca. Kiedy graczom uda się wbić piłkę między słupki, na dowolnej wysokości, zdobywają bramkę, co oznacza punkt. Umiejętności gracza są również oceniane od -2 do 10 bramek, (nazywane również handicapem), przy czym ocena 10 jest zarówno rzadka, jak i wybitna. Ocena -2 nie oznacza, że zawodnik jest zły. Oznacza, że zawodnik osiągnął poziom wystarczająco dobry, aby zostać ocenionym. United States Polo Association przydziela te oceny na podstawie wyników zawodnika w sezonie. Wreszcie, mecze są oceniane również według bramek, które są sumą bramek zawodników biorących udział w meczu. Tak więc „wysoki cel” meczu będzie miał drużyny z wieloma wysoko ocenionymi graczami.
W próbie udaremnienia zamiaru uderzenia piłki przez przeciwnika, gracz może wystawić swój młotek, aby albo zahaczyć młotek przeciwnika, albo po prostu zablokować zamach. Jest to legalne tak długo, jak „hakujący” znajduje się po tej samej stronie konia przeciwnika, co piłka.
Jedną z najczęstszych kar jest sytuacja, w której jeden z graczy przekracza linię przed tym, który ma piłkę. Nazywa się to „przekroczeniem linii”. Linia jest wyimaginowana ścieżka, biegnąca przez całą długość boiska, w którym gracz z piłką jest uruchomiony. Żaden zawodnik nie może jej przekroczyć, gdyż prowadzi to do kolizji i rozlania piłki. Kiedy gracz nie przekracza go, sędzia dmucha w jego gwizdek i gra jest zatrzymany.
Mallets, które naprawdę mogą być nazywane kije, są około 49 do 53 cali długości, w tym uchwyt na jednym końcu i poprzeczki z twardego drewna na drugim. Właściwy kij jest zazwyczaj wykonany z bambusa. Jest on używany jako narzędzie obronne w utrudnianiu innego gracza strzał, sygnał protestu przez trzymając go w powietrzu po sędziego niemożliwe głupie połączenie lub czasami do uderzenia piłki. Piłkę uderza się bokiem poprzeczki, nie czubkiem.
Puryści polo wciąż dostają małego tiku po jednej stronie twarzy, gdy ktoś nazywa wierzchowce polo „końmi”, mimo że tym właśnie są i były przez kilkaset lat. Formalnie jednak nadal kibicuje się kucykom polo. Większość z nich to konie pełnej krwi i są intensywnie trenowane do uprawiania tego sportu. Nie ma limitu wzrostu, ale średnia wynosi od 15 do 15,3 rąk (kucyk ma 14,2 lub mniej). Szybkość, wytrzymałość i zdolność do szybkiego tempa, zatrzymania się i skrętu to kluczowe cechy. Gracze, nawet ci chełpliwi, mówią, że kucyk stanowi do 80% ich zdolności do dobrej gry. Najlepsze kucyki są zwykle używane w ostatnim chukker.
Na boisku, gracze odgrywają różne role. Numery, które noszą, pokazują, co powinni tam robić. Gracz z numerem 1 na koszulce jest ofensywnym graczem do przodu. Zazwyczaj gra w dół pola i jest gotowy do podjęcia piłki w kierunku bramki. Zawodnik z numerem 2 jest również ofensywnym graczem, ale pozostaje w walce i próbuje dostać piłkę do numeru 1. Numer 3 jest najpotężniejszym zawodnikiem w drużynie, swego rodzaju królem. Jest on pivotem pomiędzy atakiem i obroną. Numer cztery gracz, lub z powrotem, jest tym, który stara się najbardziej chronić bramkę zespołu z numerem 1 drugiej drużyny.
Jest trzech sędziów, aby wszyscy zachowują. Dwóch, jeżdżąc po boisku, podejmuje większość decyzji. Jeśli nie zgadzają się ze sobą, zwracają się do trzeciej osoby, która siedzi na uboczu. Decyzja trzeciego człowieka to wyrok w rodzaju Wielkiego Oza i tyle. Orzeczenie kary skutkuje różnymi karami, od wznowienia gry po otwarcie możliwości zdobycia bramki. Jest to uzależnione od wagi faulu.
Dodaj komentarz