Dzień z życia Ludwika XIV Życie codzienne króla

Teoretycznie plan dnia Króla Słońce był kontynuowany za panowania Ludwika XV i Ludwika XVI, ale żaden z późniejszych władców nie mógł znieść uciążliwych ceremonialnych rytuałów. Tak często, jak to tylko było możliwe, schronili się w swoich prywatnych apartamentach lub pobliskich rezydencjach królewskich. Z biegiem lat publiczne ceremonie wstawania i kładzenia się spać stały się rzadsze, a dworzanie narzekali, że nigdy nie widują króla, w przeciwieństwie do czasów Ludwika XIV.

Poranki

8.30 rano: Pierwszy Walet de Chambre budził króla słowami „Sire, czas wstawać”. Po wizycie Pierwszego Lekarza i Pierwszego Chirurga rozpoczęła się pierwsza ceremonia wstawania. Członkowie świty, osoby pełniące ważne funkcje i niektórzy przyjaciele, którzy cieszyli się przywilejem uczestniczenia w takich chwilach, kolejno wchodzili do królewskiej komnaty, podczas gdy władca był myty, czesany i golony. Następnie wchodzili Oficerowie Komnaty i Składu Ubrań na wielką ceremonię wstawania, podczas której król był ubierany i pił zupę na śniadanie. Obok najważniejszych członków dworu, ceremonii tej mogli przyglądać się najbliżsi królewscy słudzy. Liczba widzów, wyłącznie mężczyzn, wynosiła prawdopodobnie około 100 osób.

10.00: w Sali Lustrzanej przy wyjściu z Apartamentów Królewskich uformował się orszak, a król przeszedł przez Apartamenty Państwowe w towarzystwie swoich dworzan. W tym momencie tłum, który zebrał się po drodze, mógł wreszcie zobaczyć króla. Niektórzy mogli z nim krótko porozmawiać lub podsunąć mu pisemną notatkę. Król zasiadł na trybunie w Kaplicy Królewskiej na mszy, która trwała pół godziny. Chór „Chapel Music”, który był znany w całej Europie, śpiewał codziennie nowy utwór, skomponowany przez Lully’ego, de Lalande’a i innych.

11 rano: po powrocie do swojego apartamentu król odbywał radę w swojej komnacie. W poniedziałki (co dwa tygodnie), środy, czwartki i niedziele odbywała się Rada Stanu, czyli „Wysoka Rada”. We wtorki i soboty odbywała się Rada Finansowa, a w piątki Rada Sumienia (sprawy religijne). Wreszcie raz na dwa tygodnie, w poniedziałki, gdy nie odbywało się posiedzenie Rady Stanu, zbierała się Rada Dyspozycyjna (zajmująca się sprawami krajowymi). W te dni król mógł również podjąć decyzję o zbadaniu postępów w realizacji projektów budowlanych. Pięciu lub sześciu ministrów współpracowało z monarchą, który mówił niewiele, słuchał uważnie i zawsze podejmował ostateczną decyzję.

13:00: król jadał samotnie w swojej komnacie, siedząc przy stole zwróconym w stronę okien. W zasadzie posiłek ten odbywał się w cztery oczy, ale Ludwik XIV miał zwyczaj dopuszczać do niego wszystkich mężczyzn z dworu, na ogół tych, którzy byli obecni podczas ceremonii wstawania.

Popołudnia

2 po południu: król wydawał rozkazy i ogłaszał swoje plany z rana. Jeśli wybierał się na spacer, to pieszo po ogrodach lub w barouche z damami. Jeśli decydował się na polowanie, ulubiony sport Burbonów, monarcha udawał się do parku, jeśli wybierał polowanie z bronią, i do okolicznego lasu, jeśli polował konno.

6 pm lub 7 pm: Ludwik XIV często pozostawiał swojemu synowi odpowiedzialność za rozrywki w pomieszczeniach zamkniętych, takie jak Wieczorne Spotkania. W międzyczasie król podpisywał liczne listy przygotowane przez swojego sekretarza, a następnie udawał się do apartamentów pani de Maintenon, gdzie wraz z jednym z czterech sekretarzy stanu studiował ważne dokumenty.

Wieczory

22.00: tłum spieszył do Anteku Królewskiego, aby wziąć udział w kolacji przy królewskim stole. Król zasiadał do kolacji z członkami rodziny królewskiej. Po skończonym posiłku monarcha przechodził przez pokój i wchodził do salonu, aby przywitać się z damami dworu. Następnie udawał się do swojego gabinetu, aby móc swobodniej rozmawiać z rodziną i kilkoma bliskimi przyjaciółmi.

11.30: ceremonia udania się na spoczynek. Ten publiczny rytuał, podczas którego król udawał się na spoczynek, był dokładną odwrotnością ceremonii wstawania.

Życie na dworze

.

.

.