Komputerowa kolonografia tomograficzna (CTC) jest użytecznym narzędziem do badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego. Wyzwaniem jest jednak określenie, które zmiany są najbardziej niebezpieczne – czy niektóre z nich powinny być leczone agresywnie, a inne tylko monitorowane lub ignorowane? Czy rozmiar ma znaczenie?
W lipcowym wydaniu Clinical Gastroenterology and Hepatology, Perry Pickhardt i wsp. ocenili częstość występowania raka i dysplazji dużego stopnia, które rozwinęły się u ponad 5000 osób poddanych badaniom przesiewowym za pomocą CTC; osoby, u których wykryto polipy jelita grubego, były obserwowane przez 52 miesiące. W tym czasie u żadnego z pacjentów, którzy mieli małe polipy (6-9 mm) nie rozwinął się nowotwór złośliwy, a tylko u 0,4% rozwinęła się dysplazja niskiego stopnia. Małe polipy wydają się więc być nieszkodliwe, choć wartości te są niższe niż w poprzednich badaniach. Autorzy zwracają uwagę, że starsze badania były prowadzone w objawowych kohortach wysokiego ryzyka i że to badanie dokładniej odzwierciedla populację ogólną.
Większe polipy stanowią jednak większe zagrożenie. Pickhardt i wsp. stwierdzili, że zachorowalność na raka wzrasta wraz z wielkością polipa – 91% wszystkich zaawansowanych gruczolaków i 100% przypadków raka pochodziło od osób ze zmianami o wielkości 10 mm lub większymi. Autorzy proponują zatem mniej agresywną strategię postępowania u osób z małymi polipami, a 3 cm jako „punkt bez powrotu” w progresji łagodnej zmiany w jelicie grubym do nowotworu złośliwego. Niektórzy badacze zaproponowali 15-20 mm jako próg dla polipektomii, która jest kosztowna i może powodować powikłania.
Wykres słupkowy częstości występowania raka i dysplazji dużego stopnia w zależności od wielkości polipa pokazuje krytyczne znaczenie wielkości zmiany dla przewidywania znaczenia klinicznego. Należy zauważyć, że dysplazja wysokiego stopnia i złośliwość są rzadkie wśród polipów o wielkości mniejszej niż 20 mm.
Twierdząca wielkość graniczna dla polipów jest trudna do ustalenia, ponieważ tempo wzrostu gruczolaka i progresji dysplastycznej nie jest liniowe, co może tłumaczyć fakt, że pacjenci w badaniu Pickhardta mieli więcej polipów >30 mm niż w przedziale 20-29 mm. Co się dzieje, gdy pacjent ma liczne małe zmiany – czy jest on bardziej zagrożony rakiem niż osoba z mniejszą liczbą polipów?
Potrzebne są badania kosztów i korzyści; koszt identyfikacji raka we wczesnym stadium jest wysoki, a odpowiednie odstępy między badaniami w przypadku dużych zmian mogą być zbyt krótkie, aby były opłacalne.
Ale AGA utrzymuje, że kolonoskopia jest złotym standardem w wykrywaniu i zapobieganiu rakowi jelita grubego (colorectal cancer, CRC), przyznaje jednak, że kolonografia z tomografią komputerową (computed tomography colonography, CTC), jeśli jest wykonywana prawidłowo, jest wartościową technologią, która może zwiększyć wskaźniki badań przesiewowych, a tym samym zmniejszyć umieralność z powodu CRC.
Pickhardt J, Hain KS, Kim DH, et al. Low rates of cancer or high-grade dysplasia in colorectal polyps collected from computed tomography colonography screening. Clin Gastroenterol Hepatol 2010;8:610-615.
Read the article online at CGH.
.
Dodaj komentarz