Linki zainteresowań

Czy cierpisz na pokrzywkę (hives)?

  • Definicja
  • Klasyfikacja
  • Leczenie

Definicja

Krzywka jest bardzo częstym problemem:

Jedna osoba na pięć będzie na nią cierpieć w ciągu swojego życia (w różnych okresach). Czasami jest to prawdziwa reakcja alergiczna wywołana przez pokarm, zwierzę, lek, użądlenie owada, produkt chemiczny lub inny czynnik uczulający, taki jak lateks. Najczęściej jednak pokrzywka nie ma charakteru alergicznego. Dlatego nie wolno się dziwić, jeśli alergolog zasugeruje, aby nie wykonywać żadnych testów alergicznych.

Klasycznie pokrzywka charakteryzuje się swędzącymi, obrzękniętymi obszarami o wielu różnych rozmiarach na skórze. Zmiany są przemijające i nie pozostawiają śladu: skóra nie jest „chora”. Nie występuje późniejsze łuszczenie, w przeciwieństwie do kontaktowego zapalenia skóry („alergicznego”). Gdy pokrzywka obejmuje głębsze tkanki, mówi się o „obrzęku naczynioruchowym”.

Urticaria lub pokrzywka

Klasyfikacja pokrzywki

Głównymi antygenami zdolnymi do wywołania astmy alergicznej są alergeny sezonowe (pyłki drzew, pyłki traw, ambrozja i niektóre sezonowe pleśnie) oraz alergeny stałe (skóra zwierząt futerkowych, roztocza i niektóre pleśnie wewnętrzne).

1) Pokrzywka „alergiczna”

Oprócz pewnych reakcji na leki, alergiczna przyczyna pokrzywki jest łatwo rozpoznawalna przez osobę dotkniętą chorobą. Na ogół pokrzywka pojawia się w czasie krótszym niż 30 minut od kontaktu z czynnikiem uczulającym (pokarm, owad, itp.). Testy skórne mogą być bardzo przydatne w potwierdzeniu diagnozy alergii.

2) Pokrzywka „niealergiczna”

a) Pokrzywka fizyczna

Różne bodźce fizyczne (ciepło, ćwiczenia, słońce, zimno, nacisk i wibracje) mogą wywołać pokrzywkę. Ten rodzaj pokrzywki nazywany jest „fizyczną” i bardzo często występuje szybko (kilka minut) po bodźcu fizycznym, z wyjątkiem niektórych przypadków pokrzywki uciskowej, która może wystąpić później.

Późno pojawiająca się pokrzywka uciskowa (pasek, biustonosze, ręce pracownika fizycznego itp.) jest szczególna, ponieważ często jest przewlekła, trudna do leczenia i charakteryzuje się zmianami, które są raczej ciepłe niż swędzące. Ta „zapalna” pokrzywka może być również przyspieszona przez spożycie „drażniących” pokarmów.

b) Pokrzywka „pseudoalergiczna”

Krzywka, inny przykład

Wiele substancji określanych jako „nieswoiste wyzwalacze histaminy” (pokarmy, hormony, leki, itp.) może wywołać pokrzywkę. Wśród tych środków, klasyczne są: kodeina, morfina, kilka antybiotyków, produkty kontrastu radiowego stosowane w radiologii, kurary (znieczulenie ogólne) i dekstran. Wreszcie, liczne pokarmy (truskawki, produkty fermentowane, miód, itp.) oprócz aspiryny (ASA) i innych leków przeciwzapalnych mogą wywołać pokrzywkę „pseudoalergiczną”, dość szybko u osób predysponowanych. Niestety, we wszystkich tych przypadkach testy alergiczne są niewiarygodne.

c) Pokrzywka „wtórna”

Czasami pokrzywka jest związana z chorobą autoimmunologiczną, hipokomplementemią, chorobą tarczycy, rakiem lub infekcją (pasożyty, helicobacter pylori, itp.). Oczywiście, te patologie muszą być wyeliminowane.

d) Pokrzywka „odruchowa”

Najnowsze badania kilku hormonów (gastryna, neurohormony) sugerują, że istnieje związek między tymi substancjami, mastocytami i skórą. Wydaje się więc, że kilka „zewnętrznych czynników drażniących” (emocjonalnych, pokarmowych, itp.) może powodować pokrzywkę (która często nazywana jest „idiopatyczną”).

e) Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy i nabyte niedobory inhibitora esterazy C1 . Te bardzo rzadkie schorzenia są związane w szczególności z obrzękiem naczynioruchowym bez bólu, który może również manifestować się wewnętrznie (w jelitach itp.).

Dermografizm

Leczenie pokrzywki

1) Wyeliminuj przyczynę alergiczną (pokarm, lek, alergen kontaktowy itp.). W ten sam sposób w przypadku pokrzywki „pseudoalergicznej” należy wyeliminować czynnik prowokujący.

2) Unikaj czynników, które wywołują pokrzywkę fizyczną, takich jak nadmierne ciepło, słońce, ciasna odzież lub substancje drażniące itp. Unikaj również czynników rozszerzających naczynia krwionośne, które mogą potencjalnie wywołać pokrzywkę, takich jak alkohol, kwas nikotynowy, leki przeciwzapalne, kilka leków przeciwnadciśnieniowych i różne „drażniące” środki spożywcze (kwaśne pokarmy, przyprawy, pokarmy fermentowane, wędliny i wiele egzotycznych potraw).

3) Leczenie, jeśli to możliwe, wszelkich chorób, które mogą być przyczyną pokrzywki (pokrzywka wtórna lub obrzęk naczynioruchowy).

4) Farmakoterapia: przede wszystkim „objawowa” (leki przeciwhistaminowe), z nowymi lekami nie powodującymi sedacji o długim okresie półtrwania (cetyryzyna, loratadyna, desloratadyna, feksofenadyna).

Niekiedy konieczne może być zastosowanie silniejszego leku przeciwhistaminowego lub w połączeniu z lekiem „anty-H2” (takim jak ranitydyna). Niektóre przypadki pokrzywki fizycznej lub zimnej lepiej reagują na środki takie jak cyproheptadyna lub doksepina.

W przypadku niepowodzenia leczenia konwencjonalnymi lekami, alergolog może przepisać kortykosteroidy lub inne mniej „klasyczne” leki.

Guérin Dorval, MD (tekst)
John Weisnagel, MD (zdjęcia)
(tłumaczenie: Andrew Moore, MD FRCPC)

.