Cywilne

Sądownictwo cywilne w Anglii i Walii

Sądownictwo cywilne w Anglii i Walii jest rozpatrywane głównie w sądach okręgowych, a w przypadku bardziej znaczących lub złożonych spraw w Sądzie Najwyższym (High Court). Jurysdykcja obejmuje bardzo szeroki zakres – od całkiem małych lub prostych roszczeń, na przykład za zniszczone towary lub odzyskanie długu, do dużych roszczeń pomiędzy wielonarodowymi firmami.

Sprawy cywilne obejmują rozprawy w sądzie jawnym, w których może uczestniczyć publiczność, rozprawy w prywatnym pokoju sędziego, z którego publiczność jest wykluczona, oraz sprawy rozstrzygane przez sędziego na osobności, ale na podstawie samych dokumentów.

Większość sporów cywilnych nie kończy się w sądzie, a te, które się kończą, często nie przechodzą do pełnego procesu. Wiele z nich jest rozpatrywanych w drodze mediacji (proces odbywający się poza sądem w celu rozwiązania sporu) lub poprzez wykorzystanie ustalonych procedur składania skarg. Jeśli jednak sprawa trafia do sądu, celem jest jej maksymalne uproszczenie. W przypadku mniejszych roszczeń istnieje szybki i tani sposób rozwiązywania sporów – za pośrednictwem sądu ds. drobnych roszczeń.

Sędziowie w sądownictwie cywilnym nie mają uprawnień do pozbawienia wolności strony przegrywającej. Zazwyczaj, ale nie zawsze, przyznają stronie wygrywającej „odszkodowanie” finansowe, którego wielkość zależy od okoliczności roszczenia.

Sędzia rozpatrujący sprawę cywilną

Przed rozpatrzeniem sprawy cywilnej sędzia czyta odpowiednie dokumenty sprawy i zapoznaje się z ich szczegółami.

W zdecydowanej większości spraw cywilnych rozpatrywanych w sądzie nie ma ławy przysięgłych (procesy o zniesławienie i pomówienie stanowią główne wyjątki), a sędzia rozpatruje je samodzielnie, rozstrzygając je poprzez ustalenie faktów, zastosowanie do nich odpowiedniego prawa – przy czym może dojść do poważnych sporów co do tego, jakie to prawo faktycznie jest – a następnie wydanie uzasadnionego wyroku.

Sędziowie odgrywają również aktywną rolę w zarządzaniu sprawami cywilnymi po ich rozpoczęciu, pomagając zapewnić ich jak najszybszy i najskuteczniejszy przebieg.

Obejmuje to:

• zachęcanie stron do współpracy przy prowadzeniu sprawy;
• pomaganie stronom w zawarciu ugody;
• zachęcanie stron do skorzystania z alternatywnej procedury rozwiązywania sporów, jeśli jest to właściwe; oraz
• kontrolowanie postępów sprawy.

Okresowo, strony będą miały uzgodnione istotne fakty i nie będzie konieczne, aby sędzia wysłuchał jakichkolwiek dowodów na żywo. Kwestie mogą dotyczyć prawa, które ma być stosowane lub warunków wyroku, który ma być wydany. Częściej jednak strony i ich świadkowie przedstawiają dowody na piśmie i na żywo, a świadkowie na żywo mogą być przesłuchiwani krzyżowo. Sędzia zapewnia, że wszystkie zaangażowane strony mają możliwość przedstawienia i rozpatrzenia swojej sprawy w sposób jak najbardziej pełny i sprawiedliwy. W trakcie sprawy sędzia zadaje pytania dotyczące wszelkich kwestii, które jego zdaniem wymagają wyjaśnienia. Sędzia decyduje również o wszystkich kwestiach proceduralnych, które mogą pojawić się podczas rozprawy.

Wyrok

Po wysłuchaniu dowodów przez wszystkie zaangażowane strony oraz wszelkich wniosków (oświadczeń), które chcą przedstawić, sędzia wydaje wyrok. Może to nastąpić natychmiast lub, jeśli sprawa jest skomplikowana, w późniejszym terminie.

Sędziowie cywilni mają prawo do ukarania stron, jeśli, na przykład, naruszają one przepisy sądu, ale, ogólnie rzecz biorąc, sprawy cywilne nie obejmują nakładania jakiejkolwiek kary.

Jeśli sędzia zdecyduje, że powód jest uprawniony do odszkodowania, będzie musiał przejść do określenia kwoty. Powód może też poprosić o nakaz – na przykład, aby zakazać pozwanemu nadmiernego hałasu poprzez granie na perkusji w mieszkaniu na piętrze we wczesnych godzinach porannych, lub deklarację – nakaz określający dokładną granicę między dwiema nieruchomościami, co do której strony nigdy nie były w stanie się porozumieć. Zadaniem sędziego jest podjęcie decyzji o tym, co jest odpowiednim środkiem zaradczym, jeśli taki istnieje, oraz o jego dokładnych warunkach.

Koszty

Gdy wyrok w sprawie został wydany, sędzia musi zająć się kosztami sprawy. Mogą one obejmować honoraria prawników, opłaty sądowe uiszczone przez strony, honoraria biegłych sądowych, dodatki, które mogą być przyznane stronom, które działały osobiście (bez prawników), utracone zarobki oraz koszty podróży i inne wydatki poniesione przez strony i ich świadków. Ogólną zasadą jest, że strona przegrywająca sprawę będzie musiała pokryć koszty strony wygrywającej, ale sędzia ma dużą swobodę w odstępowaniu od tej zasady. Decyzja sędziego w tej części sprawy będzie bardzo ważna dla stron. Może on na przykład zdecydować, że strona przegrywająca powinna zapłacić jedynie część kosztów strony wygrywającej lub że każda ze stron powinna ponieść swoje własne koszty. Sędzia może wysłuchać oświadczeń na ten temat pod koniec sprawy.

Sąd Apelacyjny – Wydział Cywilny

Wydział Cywilny Sądu Apelacyjnego rozpatruje odwołania od wszystkich wydziałów Sądu Najwyższego oraz, w niektórych przypadkach, od sądów okręgowych i niektórych trybunałów. Wydziałowi Cywilnemu przewodniczy Master of the Rolls. Wniesienie odwołania wymaga uzyskania „zezwolenia”, które może zostać udzielone przez sąd niższej instancji lub, co bardziej powszechne, przez sam Sąd Apelacyjny. Wnioski o zezwolenie na wniesienie odwołania są zazwyczaj rozstrzygane przez jednego Lorda Justice’a, a pełne odwołania przez dwóch lub trzech sędziów. Civil Division of the Court Appeal zajmuje się również sprawami rodzinnymi.

High Court – Queen’s Bench Division – Civil

Prezes Queen’s Bench Division przewodniczy temu wydziałowi, co obejmuje zarówno jego jurysdykcję karną, jak i cywilną. Sędziowie zasiadający w Queen’s Bench Division of the High Court zajmują się sprawami z zakresu „common law”, tj. sprawami związanymi z umowami, z wyjątkiem spraw wyraźnie przypisanych do Chancery Division, oraz sprawami cywilnymi (znanymi jako delikty). Rozpatrują również bardziej specjalistyczne sprawy, takie jak wnioski o kontrolę sądową.

Przykładami spraw dotyczących umów, którymi zajmują się sędziowie Queen’s Bench Division, są brak zapłaty za towary i usługi oraz naruszenie umowy.

Sędziowie zasiadający w Queen’s Bench Division of the High Court zajmują się sprawami dotyczącymi różnych rodzajów czynów niedozwolonych. Obejmują one:

• Krzywdy przeciwko osobie, np. zniesławienie charakteru i zniesławienie
• Krzywdy przeciwko mieniu, np. wtargnięcie
• Krzywdy, które mogą być skierowane przeciwko ludziom lub mieniu – np. zaniedbanie lub uciążliwość.

Zajmują się również sprawami, które obejmują zarówno umowy, jak i czyny niedozwolone, takie jak przypadki obrażeń ciała, które wykazują zaniedbanie i naruszenie umownego obowiązku opieki. Inne rozpatrywane sprawy mogą dotyczyć zarówno przestępstw, jak i czynów niedozwolonych, takich jak napaść.

W skład Queen’s Bench Division wchodzą również:

• Sąd Gospodarczy
• Sądy Admiralicji; oraz administruje
• Sądem Technologii i Budownictwa

Sędziowie High Court, którzy zasiadają w tych sądach, rozpatrują sprawy obejmujące długotrwałe badanie kwestii technicznych, na przykład spory budowlane.

Sędziowie The Queen’s Bench Division zasiadają również w Employment Appeals Tribunal.

High Court – Chancery Division

The Chancery Division jest wydziałem High Court of Justice. Na czele wydziału stoi Kanclerz Sądu Najwyższego, a jego siedziba mieści się w budynku Rolls Building (przy Chancery Lane/Fetter Lane).

W budynku Rolls Building w Londynie, oprócz Kanclerza Sądu Najwyższego, zasiada obecnie osiemnastu sędziów Sądu Najwyższego przypisanych do Wydziału Kanclerskiego. Sędzia ds. przedsiębiorczości, kierujący Sądem ds. własności intelektualnej i przedsiębiorczości, jest również uważany za członka Wydziału. Ponadto jest sześciu sędziów określanych jako Chancery Masters (z których jeden jest Chief Master) oraz pięciu sędziów określanych jako Bankruptcy Registrars (z których jeden jest Chief Registrar).

Dziedziny pracy, którymi zajmuje się Wydział Spraw Kanclerskich to:

• Spory biznesowe i związane z własnością
• Sprawy dotyczące konkurencji
• Sprawy dotyczące patentów
• Inne sprawy dotyczące własności intelektualnej, takie jak znaki towarowe lub wzory przemysłowe
• Sprawy dotyczące spółek
• Sprawy dotyczące niewypłacalności, zarówno osobiste jak i korporacyjne
• Rzecznictwo powiernicze
• Sporne roszczenia probacyjne
• Ogólna praca Chancery, w tym spory handlowe i przemysłowe oraz egzekucja hipotek

Dział obejmuje:

• Sąd Upadłościowy i Sąd Spółek
• Sąd Patentowy
• Kancelarie (Masters)
• Sąd Własności Intelektualnej i Przedsiębiorczości

Sąd Okręgowy w Centralnym Londynie posiada również listę Chancery.

Siedziby Chancery poza Londynem

Następujące rejestry okręgowe zajmują się sprawami Chancery poza Londynem:

• Birmingham
• Bristol
• Cardiff
• Leeds
• Liverpool
• Manchester
• Newcastle
• Preston

W nagłówku pozwu do sądu okręgowego Chancery należy zaznaczyć „Chancery Business”.

Regiony i Sędziowie Nadzorujący

Sędziowie Nadzorujący Chancery są wyznaczani do prowadzenia spraw Chancery poza Londynem w zależności od regionu.

• Południowy Wschód i Londyn – Chancellor of the High Court
• Midlands – Mr Justice Newey
• Północny Wschód – Mr Justice Norris (Vice-Chancellor of the County Palatine)
• Północny Zachód – Mr. Justice Newey
• Wales – pan Justice Newey

Więcej informacji można znaleźć w:

Interim Applications in the Chancery Division: A Guide for Litigants in Person
Published 30 July 2013

Circuit Judges – Civil

Sędziowie okręgowi mogą zajmować się wyłącznie sprawami cywilnymi, rodzinnymi, karnymi lub dzielić swój czas między te trzy dziedziny. Sędziowie okręgowi zajmują się różnymi sprawami cywilnymi i rodzinnymi oraz mogą specjalizować się w określonych dziedzinach prawa, na przykład w sprawach gospodarczych. Sędziowie okręgowi zazwyczaj rozpatrują sprawy o wartości powyżej 15 000 funtów lub sprawy o większej złożoności lub znaczeniu.

Recorders – Civil

Recorders Civil zasiadają jako płatni sędziowie w sądach okręgowych. Niektórzy rekordziści cywilni mogą być również upoważnieni do zastępowania wyspecjalizowanych sędziów okręgu cywilnego – na przykład w Wydziale Kanclerskim, Sądzie Handlowym oraz Sądzie Technologiczno-Budowlanym.

Ustawowa jurysdykcja rekordzisty jest zasadniczo identyczna z jurysdykcją sędziego okręgowego, chociaż zwyczajową praktyką jest, że rekordziści nie rozpatrują odwołań od sędziów okręgowych. Jurysdykcja obejmuje prawie całą dziedzinę prawa cywilnego i jest w większości zbieżna z jurysdykcją Wysokiego Sądu. Ponadto, niektóre statuty przyznają wyłączną jurysdykcję sądom okręgowym.

Sprawy wymienione przed Recorder Civil mogą obejmować spory w dziedzinie mieszkalnictwa, komercyjnego właściciela i najemcy, umowy, czynów niedozwolonych, obrażeń ciała lub odwołań od decyzji władz lokalnych w odniesieniu do wykonywania ich funkcji w zakresie bezdomności, (Część VII Ustawy o Mieszkalnictwie 1996).

Sędzia okręgowy

Sędziowie okręgowi są sędziami pełnoetatowymi, którzy rozpatrują większość spraw w sądach okręgowych w Anglii i Walii.

Ich praca obejmuje: rozpatrywanie sporów cywilnych, takich jak sprawy dotyczące obrażeń ciała, roszczenia o odszkodowanie i nakazy sądowe; postępowania w sprawie posiadania przeciwko kredytobiorcom hipotecznym i najemcom nieruchomości oraz roszczenia o rozsądne świadczenia z majątku osób zmarłych. Wielu sędziów rejonowych zajmuje się również wnioskami o upadłość, jak również likwidacją niewypłacalnych firm.

Zastępcy sędziego rejonowego

Zastępca sędziego rejonowego jest powoływany do zasiadania w sądzie okręgowym lub w rejestrze okręgowym Sądu Najwyższego w celu zarządzania sprawami i sądzenia spraw cywilnych, rodzinnych, kosztów, egzekucji i niewypłacalności. Rozpatrują oni sprawy dotyczące drobnych roszczeń i sprawy przyspieszone, rozprawy dotyczące rodzinnych środków pomocniczych, wysłuchują wniosków tymczasowych i wydają wskazówki proceduralne przygotowujące sprawy do procesu. Ich jurysdykcja jest zasadniczo podobna do jurysdykcji pełnoetatowego sędziego okręgowego, chociaż mają oni ograniczone uprawnienia do zajmowania się sprawami rodzinnymi z udziałem dzieci.

Jest to płatne stanowisko otwarte dla każdego w pełni wykwalifikowanego i obecnie praktykującego radcy prawnego lub adwokata z co najmniej pięcioletnim doświadczeniem. Nie ma minimalnego limitu wieku, aby ubiegać się o to stanowisko, chociaż zastępca zazwyczaj przechodzi na emeryturę w wieku 70 lat.

.