Superżywność jest definiowana jako „żywność (taka jak łosoś, brokuły lub jagody), która jest bogata w związki (takie jak przeciwutleniacze, błonnik lub kwasy tłuszczowe) uważane za korzystne dla zdrowia danej osoby”, zgodnie ze słownikiem Merriam-Webster. Naukowo rzecz biorąc, nie ma oficjalnej definicji superżywności, poza tym, że jest to żywność, która oferuje wysoki poziom pożądanych składników odżywczych, związanych z promowaniem zdrowia i dobrego samopoczucia lub zapobieganiem chorobom i dolegliwościom. Pojęcie zdefiniowania porcji żywności jako superfood wydaje się być bardziej zgodne z podkreśleniem chęci utrzymania zdrowej diety, bogatej w owoce, warzywa, chude mięso i pełne ziarna.
Oryginalne superfood
Skąd w ogóle wziął się termin superfood? Może to nie jest zaskakujące, termin miał niewiele wspólnego z formalnego badania naukowego lub żywieniowego. Pochodzenie terminu superfood w rzeczywistości pojawił się na początku 20 wieku jako strategia do sprzedaży bananów. Opracowany przez United Fruit Company, firma wykorzystała ten termin do promowania praktyczności bananów jako codziennego źródła taniego, łatwo przyswajalnego pożywienia. W artykule opublikowanym w 1918 roku w „Scientific Monthly”, autor Samuel C. Prescott zauważył, że „ponieważ jadalna część jest otoczona grubą skórką, jest skutecznie chroniona przed atakami bakterii, pleśni i innych czynników rozkładu.”
Dodaj go do płatków śniadaniowych; zjedz jeden z obiadem; nawet dodaj go do sałatki lub usmaż na kolację – wiele zastosowań tego owocu sprawiło, że stał się on praktycznie super.
As the fruit’s popularity began to circulate, so, too, did its moniker. Przez pewien czas lekarze uznawali banany za środek do walki z wieloma dolegliwościami, w tym z celiakią i cukrzycą. Przed odkryciem glutenu, Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne wierzyło, że banany w diecie dziecka przyniosą ulgę w celiakii, a nawet ją wyleczą.
21-sze superfoods wieku
Ponad 100 lat po ukształtowaniu, termin taki jak superfood jest praktycznie synonimem domniemanych korzyści zdrowotnych. Internet i media społecznościowe mogą sprzedawać korzyści z tzw. superfood z prędkością wirusową. Przemysł spożywczy potrzebuje tylko kilku badań naukowych nad konkretnym produktem spożywczym, kilku dobrze sformułowanych artykułów informacyjnych i chwytliwej kampanii marketingowej, a on również może być nowo odkrytym „superfood”.”
Choć niektóre „superfoods” mają dobrze udowodnione korzyści zdrowotne i poparcie dietetyków, sceptycy twierdzą, że tymczasowe mody i/lub celebryci popularyzują inne pokarmy do tego stopnia, że są one błędnie przedstawiane.
Żywność jako lekarstwo
Marketing superfoods stworzył niezwykle lukratywny biznes dla przemysłu spożywczego. Ostatnie badanie Nielsena wykazało, że konsumenci szukają „żywności funkcjonalnej, która zapewnia korzyści, które mogą zmniejszyć ryzyko choroby i/lub promować dobry stan zdrowia”. Atrybuty zdrowotne silnie wpływają na żywność kupowaną przez konsumentów, którzy są skłonni zapłacić premię za korzyści zdrowotne, zgodnie z badaniem, ale nie wszystkie atrybuty są równie ważne na całym świecie. Ponadto, badanie wykazało, że około 75% respondentów na całym świecie wierzy, że „jest tym, co je”, a prawie 80% aktywnie wykorzystuje żywność do zapobiegania problemom zdrowotnym i stanom chorobowym, takim jak otyłość, cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu i nadciśnienie. Wyniki te wydają się pokrywać z popularnością najlepszych superfoods, takich jak owoce, warzywa i pełne ziarna, które są postrzegane jako zdrowe.
Top trending superfoods
W okresie od 2011 do 2015 roku nastąpił 202-procentowy wzrost liczby nowych produktów żywnościowych i napojów wprowadzonych na rynek na całym świecie, zawierających terminy „superfood”, „superfruit” lub „super grain”, zgodnie z badaniem Mintel z 2016 roku. W badaniu zauważono również, że w samym 2015 roku nastąpił 36-procentowy wzrost liczby produktów żywnościowych i napojów określających te same terminy.
Podczas gdy starożytne ziarna, takie jak quinoa i gryka, cieszyły się staniem się synonimem „superżywności”, chia wzrosła w użyciu w 2017 roku, wraz z szeregiem innych składników, w tym:
- moringa
- seaweed
- blueberries
- ginger
- turmeric
- matcha
- owies
- jęczmień
- ciecierzyca
.
Choć nauka wspiera korzyści zdrowotne niektórych pokarmów, podnosząc je do poziomu „superfood”, to jest jasne, że termin ten jest bardziej przydatny dla jego wartości marketingowej niż zapewnienie ostatecznego żywienia. Staje się to jednak problematyczne, gdy ludzie skupiają się na marketingu, a nie na rzeczywistej wartości odżywczej konkretnego produktu.
Superfoods czy super hype?
Ponieważ niektóre superfoods mogą zapewnić dodatkowe korzyści dla zdrowego odżywiania, różnorodność i umiar są tak samo ważne dla naszych potrzeb żywieniowych. Różnorodność nie tylko w pokarmach, które spożywamy, ale w niezbędnych witaminach i minerałach, których wymagają nasze ciała, oraz umiar w tym, ile (lub jak mało) danego pokarmu spożywamy.
.
Dodaj komentarz