Cervical Radiculopathy Treated Surgically on an Outpatient Basis

Od czasu opublikowania oryginalnego artykułu1 leczenie ambulatoryjne choroby dyskowej kręgosłupa szyjnego stało się naszą rutyną. Oceniłbym, że aż 95% naszych radikulopatii szyjnych może być leczonych ambulatoryjnie. Nie odnotowaliśmy jeszcze poważnego powikłania.

Wierzymy, że leczenie radikulopatii szyjnej metodą tylną jest w większości przypadków znacznie lepsze niż technika przedniej discektomii i fuzji. Powodem tego jest fakt, że laminektomia nie powoduje tymczasowej niestabilności, a zatem kołnierz szyjny lub orteza nie są konieczne. Innymi słowy, pacjent może prowadzić samochód już po kilku dniach od operacji. Unika się blizny przed gardłem. Stwierdziliśmy, że fuzja powoduje dodatkowe zużycie stawów powyżej i poniżej fuzji, co skutkuje koniecznością przeprowadzenia dodatkowej operacji po latach. Ponadto, koszt zespolenia szyjnego jest zazwyczaj dwukrotnie wyższy niż koszt laminektomii. W przypadku rzadko wykonywanej wielopoziomowej procedury z użyciem śrub i płytek, koszt może być nawet czterokrotnie wyższy niż koszt jednopoziomowej mikrolaminektomii. Stwierdziliśmy, że z wyjątkiem przypadków złamań, guzów lub ucisku rdzenia kręgowego, prawie wszystkie przypadki leczone techniką fuzji mogą być leczone techniką mikrolaminektomii. Obecnie rozwijane są endoskopowe techniki leczenia choroby dyskowej kręgosłupa szyjnego, ale stosowane nacięcia nie są dużo mniejsze od naszych, a fakt, że wszyscy nasi pacjenci są zwalniani do domu w ciągu 6 godzin po zabiegu, świadczy o braku znacznego dyskomfortu pooperacyjnego. Technika endoskopowa znacznie zwiększa koszty leczenia.

Warren D. Parker, M.D., F.A.C.S.

Mają Państwo szczęście żyć w okresie, w którym koncepcje tradycyjnej chirurgii kręgosłupa ulegają dramatycznym zmianom. Ulepszenia w znieczuleniu i postęp technologiczny w technikach chirurgicznych i sprzęcie wciąż ujawniają nowe skuteczne sposoby bezpiecznego wykonywania operacji kręgosłupa.

Minimalnie inwazyjne procedury kręgosłupa (np. mikrodiscektomia) umożliwiają pacjentom powrót do domu w dniu operacji lub dzień po niej. Te specjalistyczne procedury wykorzystują małe narzędzia chirurgiczne i niewielkie nacięcia, co zapewnia pacjentom szybszy powrót do zdrowia, mniej powikłań i mniej blizn.

Celem tego artykułu jest przedstawienie Państwu wyników badań dotyczących ambulatoryjnej procedury chirurgicznej stosowanej w leczeniu radikulopatii szyjnej. Przed przystąpieniem do zabiegu należy jednak wiedzieć, co to jest radikulopatia szyjna.

Co to jest radikulopatia szyjna?

Radikulopatia szyjna oznacza, że korzeń nerwu rdzeniowego w szyi jest podrażniony i/lub uciśnięty. Korzenie nerwowe kręgosłupa znajdują się w kanale kręgowym i neuroforamen. Neuroforamen są małe otwory, przez które nerwy rdzeniowe wychodzą z kręgosłupa. Poza kręgosłupem nerwy te rozgałęziają się na inne części ciała, tworząc obwodowy (zewnętrzny) układ nerwowy.

Drażnienie nerwów może wynikać z przepukliny dysku, zwężenia kręgosłupa, powstawania osteofitów lub innych zaburzeń zwyrodnieniowych. Podrażnienie nerwów może powodować zaburzenia czuciowe i/lub ruchowe zwane deficytem neurologicznym. Ból, mrowienie i drętwienie to przykłady zaburzeń czuciowych. Słabość i utrata odruchów są przykładami zaburzeń ruchowych. Radikulopatia szyjna może powodować objawy występujące w szyi, barkach, ramionach, dłoniach i palcach.

Diagnostyka i leczenie nieoperacyjne

Po badaniu fizykalnym i ocenie neurologicznej można wykonać rezonans magnetyczny lub mielografię i tomografię komputerową. Badania te pomagają specjaliście od kręgosłupa określić, gdzie zlokalizowana jest radikulopatia i czy objawy pacjenta korelują z badaniami obrazowymi.

Zależnie od przyczyny radikulopatii szyjnej, specjalista od kręgosłupa może najpierw zalecić leczenie nieoperacyjne. Leczenie to może obejmować leki i fizykoterapię. Oczywiście, nie wszyscy pacjenci są tacy sami i niektórzy mogą wymagać operacji.

Outpatient Surgery Study

W badaniu wzięło udział 502 pacjentów z radikulopatią szyjną. Dwustu z tych pacjentów zdecydowało się na ambulatoryjną operację kręgosłupa. Operacje „ambulatoryjne” były wykonywane w znieczuleniu ogólnym, z dojścia tylnego, z ograniczonym rozcięciem tkanek i laminoforaminotomią na każdym dotkniętym poziomie kręgosłupa. Laminoforaminotomia jest zabiegiem, podczas którego usuwana jest blaszka (obszar kostny osłaniający tylny dostęp do otworu nerwowego), co umożliwia chirurgowi dostęp do korzeni nerwowych dotkniętych chorobą. Podczas tej procedury korzenie nerwowe są odbarczane (uwalniane od impingementu).

Po operacji każdy pacjent był obserwowany przez kilka godzin i wypisywany, gdy był w stanie spełnić kryteria fizyczne, takie jak chodzenie bez pomocy. Żaden pacjent nie wymagał przyjęcia do szpitala w okresie pooperacyjnym. Spośród 200 pacjentów, 183 pacjentów było obserwowanych przez średnio 19 miesięcy.

Kryteria oceny

Wynik każdego pacjenta został określony przez przegląd powikłań, wynik funkcjonalny, nawrót radikulopatii (objawy) i czas pomiędzy operacją a powrotem do pracy.

Wynik funkcjonalny każdego pacjenta w tym badaniu został oceniony przy użyciu następujących kryteriów1:

Wyniki

Następujące wyniki pacjentów obejmują roszczenia Worker’s Compensation (WC) zaangażowane i niezaangażowane.

Porównując wyniki pomiędzy ambulatoryjnym leczeniem chirurgicznym radikulopatii szyjnej a stacjonarną opieką chirurgiczną (hospitalizacja), wyniki są podobne. Badanie pokazuje, że ambulatoryjne leczenie chirurgiczne jest bezpieczne u wybranych pacjentów. W rzeczywistości nie stwierdzono zakażeń ani istotnych powikłań po operacji ambulatoryjnej.

Wnioski

Chociaż wszyscy pacjenci z radikulopatią szyjną nie są kandydatami do operacji ambulatoryjnej, wyniki badania są bardzo zachęcające. Brak infekcji i powikłań pooperacyjnych w połączeniu z pomyślnymi wynikami długoterminowymi rzuca jasne światło na przyszłość tych procedur.

.