7 oznak niskiej samooceny i jak ją przezwyciężyć

Niektóre z linków w tym poście mogą być linkami afiliacyjnymi. Jeśli dokonasz zakupu za pośrednictwem tych linków, otrzymamy prowizję bez dodatkowych kosztów dla Ciebie. Please see our disclosure for more info.

„No! I freaking don’t have low self esteem!”

„My co-workers have more experience, so I should just shut my mouth during meetings. Co mogłabym powiedzieć, czego oni już nie wiedzą?”

„Mój chłopak urodził się z pieniędzmi i chodził do szkoły Ivy League. Oczywiście, on jest niesamowity i jestem szczęśliwy, że go mam! Kogo to obchodzi, jeśli on nie zawsze słucha tego, co mówię? Przynajmniej jesteśmy razem….”

„Praca mojej siostry jest taka fajna! Nie mógłbym osiągnąć tego, co ona zrobiła. Ona jest po prostu mądrzejsza ode mnie. Nic dziwnego, że jest ulubienicą taty. Nigdy nie mogłabym z nią konkurować.”

Czy kiedykolwiek powiedziałeś sobie te rzeczy?

Czy ktoś Ci kiedyś powiedział, że jesteś takim popychadłem? Za wycieraczką? Needy and clingy?

The Internal „Why Do I Hate Myself” Battle Of People with Low Self Esteem

You don’t deserve praise. Nie powinieneś mówić swojego zdania, ponieważ twoje pomysły i tak nie są dobre.

Ale czy powinieneś?

W głębi serca wiesz, że jesteś wart dużo więcej. Ale nieustannie temu zaprzeczasz.

Czy jest coś, co możesz zrobić, aby zmienić swoją odruchową reakcję na pochwały i uwagę?

Czy naprawdę możesz przełamać niewidzialne kajdany niskiej pewności siebie, abyś mógł w końcu wypowiedzieć swoje zdanie?

Czy istnieją sposoby na przezwyciężenie niskiego poczucia własnej wartości, które nie obejmują tandetnych pozytywnych wzmocnień?

Po pierwsze, zidentyfikuj znaki ORAZ zaakceptuj, że wykazujesz te symptomy.

Ostrzeżenie: Do You Exhibit Symptoms of the „Why Do I Hate Myself” Syndrome?

You Watch People’s Words and Actions Towards You Like a Hawk

Everyone wants to feel loved and understood.

What causes low self esteem in most people? Jednym słowem: niepewność. Często kwestionujesz uczucia, słowa i działania innych ludzi wobec ciebie

Masz pewne negatywne przekonanie o sobie – że jesteś niegodny i niekochany. I wychodzisz z siebie, aby obserwować innych wokół ciebie. Zwracasz uwagę na ich ton głosu, dobór słów, manieryzmy i mentalnie notujesz, jak cię traktują.

Oczywiście, twoje wnioski zwykle potwierdzają to, co najgorsze o tobie samym. Ale jak możesz być tak pewien swoich wniosków, jeśli to wszystko jest w twojej głowie?

Nie dowiesz się, jak pokonać niską samoocenę, jeśli nie porozmawiasz z ludźmi, których obserwujesz. Zapytaj ich: „Co o mnie myślisz?” lub coś konkretnego: „Co myślisz o (twoich działaniach/wyglądzie/)?”

Porównujesz się z każdym, nawet jeśli nie ma czego porównywać

Masz nawyk porównywania się z innymi: rodzeństwem, rodzicami, szefem, kolegami, koleżankami z klasy, przyjaciółmi, a nawet przypadkowymi nieznajomymi.

Choć nie ma w tym nic złego, nadmierne i niesprawiedliwe porównanie tylko posiniaczy twoje już kruche ego.

Oprzyj się chęci porównania twojego rozdziału 1 do czyjegoś rozdziału 20. Nawet jeśli dzielisz ten sam wiek lub tło, nadal nie wiesz wszystkiego o nich. Tony niewidzialnych zmiennych są tutaj w grze, więc porównywanie się do nich jest bezużyteczne.

Następnym razem, gdy złapiesz się na porównywaniu, przekieruj swoją uwagę na własną podróż. Rozważ te pytania:

• „Gdzie jestem teraz?”
• „Dlaczego porównuję się z tą osobą?”
• „Czy istnieje konkretna podstawa dla moich porównań?”

3. Jesteś defensywny… do pewnego stopnia

Bronisz się przed wszystkim.

Współpracownik zadaje ci pytanie dotyczące projektu, nad którym pracujesz, więc mu odpowiadasz. Kiedy słyszysz od niego „nie” lub „ale”, zamykasz się w sobie. Szlochasz i płaczesz w toalecie, narzekając na swoich wrednych współpracowników. Dlaczego oni się ciebie czepiają?

Wpadasz w kłótnię z przyjaciółmi, kiedy krytykują faceta, z którym chodzisz. Potem płaczesz w nocy przed snem. Zaczynasz kwestionować siebie i lojalność swoich przyjaciół. Dlaczego nie mogą po prostu cię zrozumieć?

W rzeczywistości twoi przyjaciele i współpracownicy są po prostu zaniepokojeni o ciebie. Ale ty tego nie dostrzegasz, ponieważ myślisz, że wszyscy chcą cię dopaść.

Nie są.

Następnym razem, gdy ktoś cię skrytykuje lub zakwestionuje twoje wybory, spróbuj policzyć do trzech, zanim odpowiesz. Rozważ punkt widzenia drugiej osoby przed sformułowaniem odpowiedzi. Powtarzaj to sobie: Oni nie chcą zrujnować twojej pracy ani sabotować twojego szczęścia.

Próbujesz uniknąć konfliktu, udając, że wszystko jest w porządku

Twoje codzienne rozmowy są wypełnione białymi kłamstwami. Wiele z nich. Twoja przyjaciółka pyta, co sądzisz o jej sukience, więc mówisz, że świetnie na niej wygląda, nawet jeśli zupełnie na nią nie pasuje. Twój partner pyta cię, czy to w porządku, aby dostać tajskie jedzenie na obiad, a ty mówisz tak – nawet jeśli masz dość tajskiego jedzenia.

Bojąc się wkurzenia swoich przyjaciół, mówisz wszystko, co sprawi, że będą szczęśliwi. Twój strach przed konfrontacją i desperacka potrzeba akceptacji tłumi twoją prawdziwą tożsamość.

Jeśli mówienie prawdy cię przeraża, zacznij od czegoś małego i mów rzeczy w sposób niekonfrontacyjny, jak na przykład „Nie sądzę, że ta koszula ci pasuje, ale może ta będzie.”

Zaczynając swoją prawdę od „myślę” i kończąc ją sugestią „ale może ___ będzie”, podkreślasz, że to, co mówisz, jest tylko opinią, a nie osobistym atakiem. Dodanie możliwej alternatywy również łagodzi cios.

W rzeczywistości twoi przyjaciele nie będą myśleć zbyt wiele o tym, co mówisz. Dla nich jest to tylko proste wyrażenie opinii, a nie atak godny walki. Spróbuj i przekonaj się sam.

You Say „Sorry” Way Too Much

Jak możesz stwierdzić, czy dana osoba nie jest pewna siebie? Mówią „przepraszam” zbyt często, nawet za rzeczy, które nie są ich winą.

Przepraszanie jest ważne, ale powinieneś zarezerwować je dla swoich błędów. A mówiąc o błędach, nie mam na myśli sytuacji, gdy ktoś na ciebie wpadnie, kichniesz, nie masz zapalniczki lub długopisu, gdy ktoś o to prosi, i odesłałeś zupę z powrotem do restauracji.

Często nazywasz owoce swojej pracy „szczęściem” lub „błogosławieństwem”

Jaka jest twoja natychmiastowa reakcja, kiedy ktoś chwali twoją pracę?

„Miałem po prostu szczęście”

„To Boże błogosławieństwo!”.

„Mój zespół wykonał całą ciężką pracę”

Bóg mógł ci błogosławić, a twój zespół mógł ci pomóc, ale ty też się przyczyniłeś. Zasługujesz na uznanie.

Ludzie z niską samooceną nie radzą sobie dobrze z komplementami. Powód tego jest dwojaki.

• Masz niskie mniemanie o sobie, dlatego uważaj, że wszystko, co możesz zrobić, a co jest godne pochwały, musiało się udać dzięki czyjemuś działaniu.
• Wysadzasz swoje porażki poza proporcje do punktu, w którym jest to już zakorzenione w twojej tożsamości. Często powtarzasz sobie w głowie przeszłe porażki: „Nie mogę skończyć tego, co zaczynam”, „Nie mogę schudnąć bez względu na to, jak bardzo się staram”, „Znowu obleję ten egzamin!”

Życie w ten sposób jest trudne i przygnębiające.

Następnym razem, gdy ktoś cię pochwali, przyjmij to. Nie myśl o tym, czy na to zasługujesz, czy nie – po prostu nie zaprzątaj sobie tym głowy. Natychmiast powiedz zamiast tego „Dziękuję”.

A kiedy poniesiesz porażkę, pomyśl o niej jako o tymczasowym niepowodzeniu, jak o jednej nieudanej bitwie w trwającej rok wojnie. Czymkolwiek jest ta porażka, jest niczym i nie jest częścią twojej tożsamości.

Odkładasz innych i cieszysz się tym

To jest brzydka strona posiadania niskiego poczucia własnej wartości. Ponieważ nie czujesz się dobrze sam ze sobą, naśmiewasz się z ludzi słabszych od siebie, aby poczuć się lepiej.

Ponieważ nie czujesz się wystarczająco pewnie, aby pracować z doświadczonymi pracownikami w pracy, zadajesz się z nowicjuszami. I znęcasz się nad nimi. Poniżasz ich z powodu braku umiejętności lub doświadczenia w pracy.

Przerzucasz na nich swoją niepewność.

Zadaj sobie pytanie, co zyskujesz dzięki znęcaniu się nad kimś ewidentnie niższym od ciebie w łańcuchu pokarmowym?

Nic nie zyskujesz! Więc po co się męczyć?

W zamian pomóż im. To sprawi, że poczujesz się lepiej, a oni również będą cię podziwiać. To zwiększy twoją samoocenę 10x bardziej niż jakakolwiek obelga, którą możesz im rzucić.

Wreszcie, Słowo Ostrożności na Pozytywnych Wzmocnieniach

Badania pokazują, że pozytywne wzmocnienia jak powtarzanie, „Jestem miłą osobą” faktycznie sprawiły, że osoby cierpiące na niską samoocenę czują się gorzej.

Ciągłe obsypywanie kogoś uwagą i pochwałami, kiedy już czuje się źle sam ze sobą nie będzie działać albo. To po prostu sprawi, że poczują się gorzej, gdy zobaczą przez powierzchowne komplementy.

Przeciwstawiaj się swoim emocjom zamiast tego. Wiem, że brzmi to niewiarygodnie, ale opisane tutaj małe kroki nauczą cię, jak radzić sobie z niskim poczuciem własnej wartości. To również uzbroi cię w lepsze poczucie rzeczywistości – co ludzie naprawdę o tobie myślą – zamiast wszystkich negatywnych założeń, które przygotowałeś w swojej głowie.

Koniec z niekończącymi się porównaniami. Koniec z białymi kłamstwami, aby uniknąć konfliktów. Koniec z bezsensownymi przeprosinami za błędy, których nie popełniłeś.

Nareszcie możesz poczuć się pewny siebie.

Photo Credits: Bill & Vicki T, Hong Phuong Checkoumar, The Emotion Machine, demotivation.us

.