A língua principal da Bretanha hoje em dia é o francês, no entanto a língua tradicional da Bretanha (Brezhoneg) é muito mais antiga. Registros também podem ser encontrados em latim. Embora para a maioria dos fins a Bretanha, e os bretões, sejam tratados como parte da França, muitos bretões não se percebem como sendo franceses, mas sim como um povo celta separado na França. Existe um importante movimento nacionalista bretão de longa data. Para acrescentar confusão ao assunto, Loire-Atlantique, que historicamente faz parte da Bretanha, já não é tratado como tal para fins oficiais.

A língua bretã

A língua bretã é uma das línguas celtas do Brythonic e está intimamente relacionada com o galês e o córnico. E mais distantemente ao manx, ao gaélico escocês e ao gaélico irlandês.

É mais prevalente nas partes ocidentais da Bretanha, mas muitas pessoas em toda a Bretanha enviaram os seus filhos para a educação bretã-média.

Gallo

Gallo, dependendo do ponto de vista de cada um é ou uma patois ou um dialecto de francês ou uma língua intimamente relacionada. Não foi realmente escrito até o século 20, mas foi falado muito antes disso nas partes orientais da Bretanha.

Apelidos bretões

  • Locacional:
    • Ker- (que significa um forte) – Kerguelen, Kermadec, Kerouac, Kergoat, Cocas
    • Tre ou Tré (uma quinta ou povoação) -Trévidic
    • Mor- (mar) – Morvan
    • Bolloré (de Bod Loré significando um arbusto de louro)
    • Heusaff (da ilha de Ushant)
    • Le Pen (a cabeceira), Menez (montanha), Seznec (lugar ensolarado)
  • Descritivo:
    • Le Bihan (o “le” francês que significa “o”, mais “bihan” bretão que significa pequeno), Le Hir (o alto ou longo), Le Quellec; ;Le Guen (que significa “a feira”), Pinvidic (rico), Gourcuff/Corcuff (homem encantador)
    • Guellec (bronzeado), Guivarc’h (com bons cavalos), Tanet (em chamas)
    • Lagadec (olhos grandes), Le Tallec (grande cabeça de fogo)
    • Le Deunff (genro), le Hénaff (o mais velho), Lozach (marido, cabeça, pateta)
    • Le Duff/le Duigou (cabelo escuro)
    • Occupational
      • Goff (que significa um ferreiro), Bosser (açougueiro), (le) Calvez (Kalvez, carpinteiro), Le Goarnig (governanta), Mézec (médico), Quemener (alfaiate), Quiviger (curtidor)
    • Eclesiástico
      • Cloarec (escrivão), Goasdoué (Gwas Doue – homem de Deus)

    Nomes pessoais

      • Tanguy (de Breton “Tangi”, que significa cão de fogo), originalmente o nome de um santo; Caradeg, Caradec’h (amado, cognato com Caradoc galês); Cariou (amado); Evenno/Eveno; Guillou (bretão para William); Hervé (ferro-um, dando origem ao Harvey inglês); Stephan;

    Oração do Senhor

    Oração do Senhor é mostrado aqui como um exemplo de Bretão. A ortografia bretã (ortografia) não foi padronizada até recentemente.

    Hon Tad, c’hwi hag a zo en Neñv, ra vo santelaet hoc’h ano. Ra zeuio ho Rouantelezh. Ra vo graet ho youl war an douar evel en neñv. Roit dimp hizio bara hor bevañs. Distaolit dimp hon dleoù evel m’ hor bo ivez distaolet d’ hon dleourion. Ha n’ hon lezit ket da vont gant an tentadur, met hon dieubit eus an Droug.

    Para aqueles que estão interessados em aprender bretão, o seguinte site inclui aulas online.

    >